AREN LEON

  Osvaldo Fresedo (1897-1984) varlıklı bir ailede doğdu ve erken yaşta annesinden müzik öğrenmeye başladı ve bandoneon’a yöneldi. Orkestrasyonda kalsik enstrümanları kullanması ve erken dönemlerde melodik, romantik, bütünsel ve yavaş tarzını ortaya koyması ile Guardia Nueva (1925-1935) döneminin önünü açtı ve Julio De Caro ile birlikte Tango’da “Yenilikçi” oldular. Ama özgünlüğü ve onun tarzını adapte edenlerin de Tango’da ağırlığı olan müzisyenler olması Fresedo’yu hem Yenilikçiler’in içinde hem de ayrı bir ekol olarak sınıflamamıza neden oluyor. Guardia Nueva’dan sonra dahi stilini çok değiştirmedi, Tango’nun hızlanmasına kendini kaptırmadı ve ölçü içindeki 3. vuruşun vurgusunu korudu. Bu nedenle Fresedo’da ve onu takip eden Melodik tango orkestralarında rahat bir şekilde dans etmek her zaman mümkün olmuştur. Orkestra bütünlüğünü kaybetmez, bireysel enstrümanlar ani çıkışlar, beklenmedik sürprizler yapmazlar. Fresedo kendisi bandoneoncu olmasına rağmen kemanları orkestrada öne al...

  Julio De Caro (1899-1980) ilk Tango Orkestrasını 1924’te kurdu. Akademik müzik eğitimi düzenlemelerde yeni denemeler yapmasına ve enstrümanları daha özenli kullanmasına olanak veriyordu, armoni bilgisi müziğe derinlik katmasına yardımcı oluyordu. Daha önceki Fundamentals blogunda De Caro’dan ziyadesi ile bahsettik, okumanızı öneririm. Bu yazı boyunca daha birçok önceki bloga yer vermek durumundayım, aksi takdirde çok fazla içeriği burada barındırmam veya tekrar etmem gerekecek. Caminito Milonga / 08-02-2020 / Fundamentals / De Caro, Ekolü ve Arkadaşları De Caro Okulu/Ekolü “Evolutionists” olarak geçiyor. Türkçeleştirmekte kararsız kalıyorum. Evrimciler desem olmaz, devrimciler hiç olmaz, iyice bir kopuştan bahsetmiş olurum. “Yenilikçiler” demeyi uygun gördüm. Bu sınıflama sistemi içindeki zorluklardan bahsetmemiz gerekiyor. Mesela Fresedo, Calo, Demare ve Di Sarli’yi de yenilikçi saymamız mümkün, ama onları Melodik, Romantik yaklaşımlarından dolayı ayrı gruplayacağız. Gelenekçile...

  Francisco Canaro’nun öncülüğünü yaptığı Geleneksel Tango okulu/ekolü düzenli ritmi temel aldığı için dans edilebilirliği en kolay müzikleri üretti. Francisco Canaro (1888-1964) Uruguay’da doğmuş ve küçük yaşlarda Buenos Aires’e yerleşmişti. Oldukça yoksul bir çevrede yetişmesine rağmen müzik tutkusu ve müzikteki başarısı sayesinde çok zenginleşti. 1935’te kendi sahibi olduğu binada SADAIC’ı (Sociedad Argentina de Autores y Compositores de Música) (Arjantin müzik yazarları ve bestecileri topluluğu) kurdu ve müzik sektöründeki tüm emekçilerin ve üreticilerin haklarını savundu. Gelenekçi Tango’nun karakteristikleri Guardia Nueva döneminde (1925-1935) çok belirgin şekilde gelişti. Tango’ya bandoneon, piyano ve double bass katıldı, Guardia Vieja’da (1925 öncesi) yaygın kullanılan gitar ve flüt artık orkestralarda kullanılmıyordu. Bu şekilde çok daha ileri düzeyde aranjmanlar yapmak mümkün oluyordu ve ayrıca ritim yavaşladı, daha dans edilebilir hale geldi. Ritim 4/4 hızlıdan 4/4 yavaş...