Javier Rodriguez ve ekollere göre performansları
Tango müziğinde kişisel tercihim Julio De Caro okulu. Müzik zevki açısından da, yetiştirdiği müzisyenlerin yaşama bakışları açısından da De Caro okulundan/ekolünden yanayım. Anibal Troilo, Osvaldo Pugliese ve Astor Piazzolla bu ekolden yetişen başlıca büyükler. Di Sarli melodik akımın öncüsü, başlarda Fresedo ekolünden etkilenmiş belki ama kendisi başlıbaşına bir ekol. Tabi ki De Caro ve Di Sarli’nin yakın takipçileri Calo, Laurenz, Demare, De Angelis, muazzam eserleri var. Canaro ve Lomuto’daki sadelik ve rahat dans edilebilirlik de çok güzel. D’Arienzo ve Biagi tangosunun ritmi baskın, enerjisi kuvvetli; bundan dolayı da sıkça melodiyi geride bırakan tarzlarını çok sevemiyorum. Tango ruhu için sert bence. Güzel üretimleri de olmakla birlikte tercih sıralamasında önceliklilerden değiller. Yine de D’Arienzosuz geçen bir Milongayı çokları hayal bile edemiyor, D’Arienzo’ya haksızlık edildiğini düşünüyor. Julio de Caro’nun 1927 kayıtlı kendi bestesi Tierra Querida, Golden Age’den ön...